به گزارش همشهری آنلاین ایمنیدرمانی سرطان به معنای استفاده از دستگاه ایمنی خود فرد برای مقابله با سلولهای سرطانی است.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از بیبیسی یک پیشرفت مهم در زمینه ایمنیدرمانی سرطان در سالهای اخیر درباره سرطان پوستی مرگبار ملانوم که سلولهای رنگدانهای پوست منشا میگیرد، رخ داده است.
یک دهه پیش فقط یک بیمار از هر ۲۰ بیماری که مبتلا به این ملانوم در مراحل پیشرفته تشخیص داده میشدند، پنج سال دیگر زنده میماندند. اغلب این افراد در طول چند ماه میمردند.
اما اکنون بیش از نیمی از بیماران مبتلا به این سرطان مرگبار که یک دهه پیش لاعلاج شمرده میشد، زنده میمانند.
اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، بخت زنده ماندن بیمار خوب است، اما با گذشت زمان که سرطان تهاجمیتر میشود و در سراسر بدن پخش میشود (سرطان متاستاتیک)، احتمال زنده ماندن کاهش مییابد. این موضوع درباره ملانوم آن هم صادق است. در گذشته ملانوم منتشر شده یا متاستاتیک غیرقابلعلاج شمرده میشد.
اما داروهای جدید ایمنیدرمانی با نامهای «اپیلوماب» و «نیولوماب» چه به تنهایی و چه همراه با هم به طور قابلتوجهی طول عمر بیماران را افزایش میدهند. این رده داروها باعث مهار پروتئینهایی میشوند که به عنوان ترمزهای طبیعی دستگاه ایمنی عمل میکنند، و در نتیجه دستگاه ایمنی به طور موثرتری به سلولهای سرطانی حمله میکند.
سال گذشته میلادی نتایج یک کارآزمایی بالینی در بریتانیا بر روی ۹۴۵ بیمار دچار ملانوم پیشرفته منتشر شد که به یک سوم آنها نیولوماب، به یک سوم دیگر ایپیلوماب و به یک سوم دیگر هر دوی این داروها داده شده بود. سپس پزشکان میزان بقای پنج ساله را در این بیماران - یعنی نسبت بیمارانی که پس از پنج سال هنوز زنده هستند- بررسی کردند.
نتایج نشان داد که ۲۶ درصد افراد گروه ایپیلوماب، ۴۴ درصد افراد گروه نیولوماب و ۵۲ درصد افرادی که هر دو دارو را دریافت کردهاند، پس از پنج سال هنوز زنده هستند.
به گفته دانشمندان این میزان بالای زنده ماندن در بیماران مبتلا به این سرطان پیشرفته برایشان غافلگیرکننده بود و پیشرفتی مهم آن هم مدتی در کمتر از ۱۰ سال شمرده میشود.